SZKOŁA PODSTAWOWA im. Marii Konopnickiej w Radolinie
PEDAGOG / PSYCHOLOG SZKOLNY
23 luty - Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją
>>> 2024-02-08 --> id: 921
Z okazji zbliżającego się międzynarodowego dnia walki z depresją, który jest 23 lutego, chcielibyśmy przedstawić podstawowe informację na temat depresji oraz 10 zasad zdrowia psychicznego.
Zasady Bezpiecznego Internetu
>>> 2024-02-01 --> id: 918
imgUWODZENIE DZIECI W SIECI
* Uwodzenie dzieci za pośrednictwem Internetu grooming to coraz częściej rejestrowane zjawisko.
* Często przedstawia się je obrazowo, jako efekt zmiany terenu działania pedofilów z przyszkolnych parków na środowisko Internetu.
*Serwisy umożliwiające komunikację online, czaty i komunikatory, umożliwiają sprawcom łatwe nawiązywanie kontaktu z potencjalnymi ofiarami i realizowanie strategii uwodzenia dziecka, prowadzącej w zamierzeniu do spotkania z nim w realnym świecie i kontaktów seksualnych.
PROCES UWODZENIA DZIECI PRZEBIEGA W KILKU ETAPACH:
* Początkowa faza kontaktu dziecka z pedofilem w Internecie wygląda jak proces zaprzyjaźniania się. Polega na poznawaniu przyszłej ofiary, subtelnej i dokładnej obserwacji zachowań dziecka. Na tym etapie dziecko ma okazję poznać osobę dorosłą, oswoić się z nią.
* Następny etap to działania, których celem jest tworzenie relacji z dzieckiem. Dziecko może już chcieć opowiadać mu o sobie bez oporów – ma zatem śmiałość zadawać więcej pytań. Dorosłego bardzo interesują emocje dziecka, jego doświadczenia, zainteresowania, marzenia. Opowiada też o sobie, najczęściej są to opowieści, które wzbudzają emocje, porusza tematy podobne do doświadczeń dziecka. Uwodziciel powoli ustanawia siebie w roli przyjaciela.
ETAPY
Kolejne stadium to ocena ryzyka odkrycia znajomości, które próbuje oszacować uwodziciel. Potrzebuje do tego informacji od dziecka, pyta więc o miejsce ustawienia komputera, czy ktoś interesuje się tym co robi ono w komputerze, kto jeszcze z niego korzysta. W ten sposób pedofil sprawdza, kto jest w stanie kontrolować aktywność dziecka przy komputerze.
Z tego etapu płynnie przechodzi do relacji, w której ukazuje dziecku zasadę wzajemności w relacji. Mówi: „tylko ja mogę ci tak pomóc”, „ja dochowam wierności, wiesz przecież, że to co nas łączy jest czymś wyjątkowym”.
Kieruje jego uwagę na ciało, stopniowo uczy je obserwowania swego ciała – pokazuje zachowania seksualne pytając „Dotykałeś siebie kiedykolwiek?” lub opowiadając porównuje: „gdy byłem w Twoim wieku przez przypadek dotknąłem swoich intymnych miejsc- to było dziwne uczucie”.
Napięcie w takich rozmowach jest dość silne, dziecko uczestniczy w nich na podłożu dobrej relacji, pełnego zaufania, a jednocześnie poczucia tajemniczości, bycia częścią czegoś ważnego, tajemnicy. Jest również przekonane, że bierze udział w czymś wspólnym dla obu stron - pedofil przedstawia sytuację oswajania dziecka z seksualnością jako działania, które podejmuje w celu sprawienia dziecku przyjemności, nauczenia czegoś, co on, dorosły, już umie.
Z tego etapu płynnie przechodzi do relacji, w której ukazuje dziecku zasadę wzajemności w relacji. Mówi: „tylko ja mogę ci tak pomóc”, „ja dochowam wierności, wiesz przecież, że to co nas łączy jest czymś wyjątkowym”.
Kieruje jego uwagę na ciało, stopniowo uczy je obserwowania swego ciała – pokazuje zachowania seksualne pytając „Dotykałeś siebie kiedykolwiek?” lub opowiadając porównuje: „gdy byłem w Twoim wieku przez przypadek dotknąłem swoich intymnych miejsc- to było dziwne uczucie”.
Powoli uwodziciel oswaja dziecko z kolejnym etapem zmierzającym do wykorzystania - kieruje rozmowę na wyobrażenie spotkania w rzeczywistości. Sugeruje, ciągle bez nacisku - „może się kiedy spotkamy, kiedyś w przyszłości, wtedy dopiero będziesz mógł zobaczyć jak bardzo mi na Tobie zależy, jak bardzo cię kocham” albo „może wtedy mogłabyś dla mnie zrobić zdjęcie siebie, takiej prawdziwej siebie, może wtedy, gdy siebie dotykasz…”.
Taka intymna atmosfera oznaczać może dla dziecka bliskość. Rozmowy seksualne są stałym elementem związku wirtualnego między dzieckiem a dorosłym, pedofil używa tutaj zasady wzajemności- czasem bywa nią masturbacja, której dokonywać ma jedna i druga strona „związku”.
Stąd już tylko krok do zaproszenia dziecka na spotkanie w realnym świecie. Często kończy się ono kontaktem seksualnym z dzieckiem.
Zdarzają się także tacy sprawcy, którzy początkowo zaprzyjaźniają się z dziećmi, nawiązują silną relację, a etap włączania dziecka w aktywność seksualną jest gwałtowny, nagły. Potem zrywają kontakt - być może odpowiada to specyfice gwałtu w realnym świecie.
>>> 2023-12-19 --> id: 900
Nadopiekuńczość
>>> 2023-12-18 --> id: 897
imgimgNadopiekuńczość to nie miłość, a lęk.
Szanowni Rodzice:
• Pamiętajcie, że nadopiekuńczość nigdy nie jest dobra ani dla dziecka, ani dla samych rodziców.
• Wasza nieobecność jest prawdopodobnie tak samo szkodliwa jak Wasza nadopiekuńczość.
• Dzieci do prawidłowego rozwoju powinny znać swoje granice, zatem granice powinny być ustanowione przez rodziców. Naprawdę nie trzeba pakować dzieciom tornistrów, płacić pieniędzy za dobre oceny, ani zmuszać dzieci do zabaw, w jakie one nie chcą się bawić.
Dzieci potrzebują domowych rytuałów i zaangażowania w życie domowe. Im bardziej życie nieprzewidywalne jest na zewnątrz, tym bardziej stabilne powinno być w domu.
Źródła: www.dbamomojzasieg.pl
Pozwólmy dzieciom ponosić porażki i niepowodzenia
>>> 2023-12-18 --> id: 899
imgTak, to jest ciężkie dla nas, rodziców. W końcu naszą rolą jest przede wszystkim chronić dzieci przed wszelkimi złymi rzeczami. Trudno nam zaakceptować to, że musimy czasami… odpuścić.
Jednak warto to robić. Jeśli sytuacja nie zagraża zdrowiu lub życiu dziecka pozwólmy, aby porażka się wydarzyła. Dlaczego? Dlatego, że dzisiejsze drobne niepowodzenia budują umiejętność radzenia sobie w przyszłości z większymi błędami i porażkami.
Umożliwianie przeżywania drobnych niepowodzeń uczy dziecko umiejętności radzenia sobie, a być może nawet unikania później większych porażek.
Wyjaśnijmy, że porażki są nieuniknione
Porażki są częścią życia. Nie da się ich uniknąć. Te stwierdzenia są banalne, ale jednocześnie prawdziwe.
Dlatego zamiast chronić dziecko przed niepowodzeniami pomóżmy mu wykorzystać zdobyte dzięki nim doświadczenia. Po przeżytej porażce zapytajmy dziecko na przykład „Czego się z tego nauczyłaś/nauczyłeś?” lub „Co zrobisz inaczej następnym razem?”.
Takie pytania koncentrują się na pozytywnych stronach przeżycia. Pomogą zrozumieć i ćwiczyć ideę uczenia się z porażek.
Jak porażki działają na mózg
Dzieci (dorośli też ? ) boją się porażek. Ciekawe, czy wiedzą, że porażki wspierają rozwój ich mózgów? Jest to naukowo udowodnione!
Psycholog J. Moser zbadał jak zachowuje się mózg człowieka w chwil, gdy popełnia błąd. I odkrył coś fascynującego: kiedy popełniamy błąd, nasze synapsy stają w ogniu! Synapsy to te części komórek nerwowych, które przekazują między nimi sygnały elektryczne. Intensywności i częstość przekazywania tych sygnałów jest podstawą uczenia się i zapamiętywania.
Powtarzające się przekazywanie impulsu długotrwale wzmacnia przewodnictwo synaptyczne. Powstawanie sieci neuronów o zwiększonym przewodnictwie jest podstawą uczenia się
i zapamiętywania.
Nie wstydź się prosić o pomoc
>>> 2023-11-02 --> id: 874
starsze