PEDAGOG / PSYCHOLOG SZKOLNY

Drogi rodzicu,

>>> 2024-10-10 --> id: 990

Przedstawiamy 32 zasady dbania o prawidłowy rozwój psychiczny dziecka:

1.Dowiedz się jak powinien wyglądać prawidłowy rozwój dziecka.
Rozwój dziecka jest złożonym procesem, który przebiega w różnych etapach. Aby zapewnić dziecku prawidłowy rozwój, rodzice powinni znać jego potrzeby i możliwości. Warto zapoznać się z literaturą na temat rozwoju dziecka lub skorzystać z konsultacji u psychologa.
2. Wprowadź zasady i granice.
Zasady i granice są ważne dla zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa. Pozwalają dziecku zrozumieć, co jest dozwolone, a co nie. Należy jednak pamiętać, aby zasady i granice były jasne i konsekwentnie egzekwowane.
3. Unikaj kar i nagród.
Kary i nagrody mogą być skutecznym sposobem na kształtowanie zachowań, ale mogą również prowadzić do negatywnych skutków, takich jak:
• Rozwój lęku i niepewności.
• Ograniczenie samodzielności i kreatywności.
• Rozwój zachowań manipulacyjnych (np. kłamstwa).
Zamiast kar i nagród, warto stosować pozytywne wzmocnienia, takie jak pochwała, uśmiech czy przytulenie.
4. Daj dziecku samodzielnie doświadczać i eksplorować środowisko.
Dzieci uczą się poprzez doświadczenie. Dlatego ważne jest, aby pozwolić dziecku samodzielnie odkrywać świat. Warto jednak pamiętać o zapewnieniu dziecku bezpieczeństwa i nadzoru.
5. Pozwalaj dziecku rozwijać kompetencje społeczne.
Kompetencje społeczne to umiejętności potrzebne do budowania relacji z innymi ludźmi. Aby dziecko mogło rozwinąć te umiejętności, ważne jest, aby pozwalać mu na interakcje z innymi dziećmi.
6. Poświęcaj dziecku swój czas.
Czas spędzony z dzieckiem jest najcenniejszym prezentem, jaki możesz mu ofiarować. Dzięki temu dziecko czuje się kochane i akceptowane.
7. Spożywajcie rodzinnie posiłki.
Posiłki to idealna okazja do spędzenia czasu z rodziną i nauki zdrowych nawyków żywieniowych.
8. Daj dziecku być dzieckiem.
Nie należy oczekiwać od dziecka zbyt wiele. Pozwól mu cieszyć się dzieciństwem i rozwijać się w swoim tempie.
9. Nie przyspieszaj na siłę.
Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Nie należy oczekiwać od niego, że będzie od razu potrafiło wykonywać trudne czynności.
10. Bądź dobrym wzorem.
Dzieci uczą się przez obserwację. Dlatego ważne jest, aby rodzice byli dobrymi wzorami dla swoich dzieci. Warto pamiętać o tym, aby postępować w sposób zgodny z wartościami, które chcemy przekazać swoim dzieciom.
11. Udaj się po pomoc.
Jeśli zauważysz u dziecka trudności, z którymi nie potrafisz sobie poradzić, nie zwlekaj i udaj się do specjalisty.
12. Ogranicz oglądanie TV.
Dzieci do ukończenia 2 roku życia nie powinny mieć styczności z TV. Oglądanie TV może prowadzić do przebodźcowania układu nerwowego, problemów z zachowaniem, koncentracją i uwagą.
13. Nie zastępuj dziecku czasu.
Nie zastępuj dziecku czasu, który powinieneś mu przeznaczyć, bajkami i tabletem. Dziecko potrzebuje czasu na interakcje z rodzicami i innymi ludźmi.
14. Okazuj dziecku czułość i miłość.
Dzieci potrzebują czułości i miłości od rodziców. Okazuj dziecku swoją miłość poprzez przytulanie, całowanie, dotyk.
15. Angażuj dziecko w codzienne czynności.
Angażuj dziecko w codzienne czynności, takie jak gotowanie, sprzątanie, zakupy. Dzięki temu dziecko nauczy się samodzielności i poczuje się potrzebne.
16. Przekazuj dziecku dobre wzorce.
Bądź dla dziecka dobrym wzorcem. Nie rób tego, czego nie chcesz, aby Twoje dziecko powtarzało w przyszłości. Jeśli nie chcesz, żeby przeklinało – nie rób tego. Jeśli chcesz by potrafiło zwrócić się do Ciebie z problemem – słuchaj, gdy mówi.
17. Pokaż, że aktywność fizyczna jest ważna w życiu.
Zachęcaj dziecko do aktywności fizycznej. Aktywność fizyczna jest ważna dla zdrowia fizycznego i psychicznego.
18. Przekaż swojemu dziecku dobry wzorzec systemowy.
Pokaż dziecku, jak radzić sobie z konfliktami i jak budować zdrowe relacje.
19. Nie znikaj z życia dziecka.
Nie wymykaj się po cichu z domu. Informuj dziecko, kiedy będziesz wychodził i kiedy wrócisz.
20. Zadbaj o siebie.
Dbanie o siebie jest ważne dla twojego zdrowia i samopoczucia. Jeśli nie czujesz się dobrze, nie wciągaj w to dziecka.
21. Trzymaj swoje emocje na wodzy.
Jeśli czujesz złość lub inne trudne emocje, nie wyżywaj się na dziecku. Znajdź zdrowy sposób na wyrażanie swoich emocji.
22. Wstrzymuj się przed dyskusją.
Dziecko w silnym wzburzeniu emocjonalnym nie jest w stanie racjonalnie myśleć i wyciągać wniosków. Dyskutowanie z nim w tym momencie nie ma sensu i może tylko pogorszyć sytuację. Lepiej jest poczekać, aż dziecko się uspokoi, a następnie porozmawiać z nim o zaistniałej sytuacji.
23. Dbaj o intymność.
Dziecko ma prawo do swojej własnej przestrzeni i prywatności. Rodzice powinni to respektować i nie zmuszać dziecka do dzielenia się swoimi rzeczami lub do opowiadania o tym, co przeżywa.
24. Szanuj tajemnice.
Dzieci mają prawo do swoich tajemnic. Rodzice powinni to uszanować i nie próbować ich wydobyć.
25. Nie zawstydzaj dziecka.
Zawstydzanie dziecka może mieć negatywne skutki dla jego rozwoju emocjonalnego
i społecznego. Może prowadzić do niskiej samooceny, wycofywania się z kontaktów z innymi ludźmi i agresji.
26. Czytaj z dzieckiem.
Czytanie z dzieckiem jest świetnym sposobem na rozwijanie jego umiejętności poznawczych, językowych i emocjonalnych. Pozwala dziecku poznawać świat, rozwijać wyobraźnię i uczy go empatii.
27. Rozmawiaj z nim.
Rozmowy z dzieckiem są ważne dla budowania relacji i zaufania. Pozwalają dziecku dzielić się swoimi przeżyciami i uczuciami.
28. Nie wartościuj i nie rób rankingów.
Ocenianie i porównywanie dziecka z innymi może prowadzić do niskiej samooceny
i zaburzeń emocjonalnych. Lepiej jest skupić się na wspieraniu dziecka i budowaniu jego poczucia własnej wartości.
29. Pozwól być samodzielnym.
Dziecko potrzebuje czasu i przestrzeni na rozwijanie swojej samodzielności. Rodzice powinni wspierać dziecko w podejmowaniu samodzielnych decyzji i działaniach.
30. Otwieraj się na swoje dziecko.
Bądź otwarty na emocje dziecka i staraj się je zrozumieć. Nie bagatelizuj jego uczuć i nie próbuj narzucać mu własnych emocji.
31. Nie kłam.
Dzieci są bardzo spostrzegawcze i szybko odróżniają prawdę od kłamstwa. Kłamstwa rodziców mogą prowadzić do utraty zaufania i trudności w budowaniu relacji z dzieckiem.
32. Dbaj o to, aby dziecko miało wpływ na swoje życie.
Dziecko ma prawo do decydowania o sobie i swoim życiu. Rodzice powinni dawać dziecku możliwość dokonywania wyborów i pokazywać, że ich decyzje mają realny wpływ na rzeczywistość.

„Rozmowa ma moc”

>>> 2024-06-11 --> id: 963

Z raportu Fundacji UNAWEZA „MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym” wynika, że co trzeci przebadany młody człowiek czuje się samotny, a co dziesiąty twierdzi, że nie ma nikogo, komu mógłby zaufać. Zdarza się, że osobą, z którą młodzi ludzie chętniej dzielą się swoim cierpieniem, jest ktoś sławny. Stąd wiele rozpaczliwych czy smutnych komentarzy zostawianych w social mediach.
Jak zaznaczają psychologowie, recepta, a przynajmniej krok w stronę rozwiązania, to porozmawianie z kimś o problemie: przyjacielem, mamą, nauczycielem. Stąd idea prosta i klarowna: powiedz to na głos!
Prawdziwa rozmowa ma większą moc niż tylko komentarz – to główny wniosek, który chcą przekazać młodym twórcy kampanii projektu społecznego „MŁODE GŁOWY” z udziałem Bedoesa 2115: „Powiedz to na głos”.

Link do filmiku->
https://www.youtube.com/watch?v=OZDFEYABik4&t=3s

Dlaczego nasze osobiste relacje są ważne?

>>> 2024-06-10 --> id: 962

Fundamentem dla rozwoju i wzrostu dziecka jest istnienie zdrowych relacji z otoczeniem. To w nich tkwi siła, która kształtuje nie tylko emocjonalny, lecz także społeczny rozwój młodego człowieka. Dobre relacje są jak fundamenty, na których buduje się zdrowe i szczęśliwe życie. Dzieci, które doświadczają wsparcia, akceptacji i miłości, mają większe szanse na rozwijanie pełnego potencjału oraz osiąganie sukcesu w różnych sferach życia. Podstawą zdrowych relacji w dorosłym życiu są te, których dzieci doświadczają w domu i społeczności.

Patoinfluencer

>>> 2024-05-28 --> id: 964

Patoinfluencer to termin, który powstał z połączenia słów "patologia" i "influencerka". Odnosi się do osób, które zyskują popularność w mediach społecznościowych poprzez promowanie stylu życia, który jest uznawany za szkodliwy lub nierealny. Dlaczego ten wątek poruszam?

1. Zjawisko patoinfluencerów może prowadzić do niezdrowych wzorców zachowań i niskiej samooceny u odbiorców, szczególnie wśród młodych ludzi.

2. Promowanie niezdrowych wzorców ciała: Patoinfluencerzy często prezentują nienaturalnie perfekcyjne ciała, które są wynikiem retuszu, operacji plastycznych lub niezdrowych diet. To może prowadzić do niepokoju ciała
i zaburzeń odżywiania u ich obserwatorów, szczególnie wśród młodych ludzi.

3. Nadmierny konsumpcjonizm: Patoinfluencerzy często promują nadmierne kupowanie, często luksusowych, produktów, które nie są potrzebne. To może prowadzić do nadmiernego zadłużenia i problemów finansowych u ich obserwatorów, którzy starają się naśladować ich styl życia.

4. Fałszywe ideały życia: Patoinfluencerzy często prezentują swoje życie jako idealne i beztroskie, co może sprawiać, że inni czują się nieszczęśliwi lub nieudolni w porównaniu. To może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak depresja i lęki.

5. Nierzetelne porady zdrowotne: Patoinfluencerzy często udzielają porad dotyczących zdrowia, diety i fitnessu, które mogą być niebezpieczne lub nieodpowiednie dla każdego. To może prowadzić do problemów zdrowotnych
u osób, które naśladują ich porady bez konsultacji z profesjonalistami.

6. Promowanie szkodliwych produktów: Patoinfluencerzy często promują produkty, które mogą być szkodliwe dla zdrowia, na przykład suplementy diety o niepewnej skuteczności lub ubrania z materiałów niskiej jakości. To może prowadzić do narażenia zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów.

23 luty - Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją

>>> 2024-02-08 --> id: 921

Z okazji zbliżającego się międzynarodowego dnia walki z depresją, który jest 23 lutego, chcielibyśmy przedstawić podstawowe informację na temat depresji oraz 10 zasad zdrowia psychicznego.

Zasady Bezpiecznego Internetu

>>> 2024-02-01 --> id: 918

UWODZENIE DZIECI W SIECI
* Uwodzenie dzieci za pośrednictwem Internetu grooming to coraz częściej rejestrowane zjawisko.
* Często przedstawia się je obrazowo, jako efekt zmiany terenu działania pedofilów z przyszkolnych parków na środowisko Internetu.
*Serwisy umożliwiające komunikację online, czaty i komunikatory, umożliwiają sprawcom łatwe nawiązywanie kontaktu z potencjalnymi ofiarami i realizowanie strategii uwodzenia dziecka, prowadzącej w zamierzeniu do spotkania z nim w realnym świecie i kontaktów seksualnych.

PROCES UWODZENIA DZIECI PRZEBIEGA W KILKU ETAPACH:
* Początkowa faza kontaktu dziecka z pedofilem w Internecie wygląda jak proces zaprzyjaźniania się. Polega na poznawaniu przyszłej ofiary, subtelnej i dokładnej obserwacji zachowań dziecka. Na tym etapie dziecko ma okazję poznać osobę dorosłą, oswoić się z nią.
* Następny etap to działania, których celem jest tworzenie relacji z dzieckiem. Dziecko może już chcieć opowiadać mu o sobie bez oporów – ma zatem śmiałość zadawać więcej pytań. Dorosłego bardzo interesują emocje dziecka, jego doświadczenia, zainteresowania, marzenia. Opowiada też o sobie, najczęściej są to opowieści, które wzbudzają emocje, porusza tematy podobne do doświadczeń dziecka. Uwodziciel powoli ustanawia siebie w roli przyjaciela.

ETAPY

Kolejne stadium to ocena ryzyka odkrycia znajomości, które próbuje oszacować uwodziciel. Potrzebuje do tego informacji od dziecka, pyta więc o miejsce ustawienia komputera, czy ktoś interesuje się tym co robi ono w komputerze, kto jeszcze z niego korzysta. W ten sposób pedofil sprawdza, kto jest w stanie kontrolować aktywność dziecka przy komputerze.

Z tego etapu płynnie przechodzi do relacji, w której ukazuje dziecku zasadę wzajemności w relacji. Mówi: „tylko ja mogę ci tak pomóc”, „ja dochowam wierności, wiesz przecież, że to co nas łączy jest czymś wyjątkowym”.

Kieruje jego uwagę na ciało, stopniowo uczy je obserwowania swego ciała – pokazuje zachowania seksualne pytając „Dotykałeś siebie kiedykolwiek?” lub opowiadając porównuje: „gdy byłem w Twoim wieku przez przypadek dotknąłem swoich intymnych miejsc- to było dziwne uczucie”.

Napięcie w takich rozmowach jest dość silne, dziecko uczestniczy w nich na podłożu dobrej relacji, pełnego zaufania, a jednocześnie poczucia tajemniczości, bycia częścią czegoś ważnego, tajemnicy. Jest również przekonane, że bierze udział w czymś wspólnym dla obu stron - pedofil przedstawia sytuację oswajania dziecka z seksualnością jako działania, które podejmuje w celu sprawienia dziecku przyjemności, nauczenia czegoś, co on, dorosły, już umie.

Z tego etapu płynnie przechodzi do relacji, w której ukazuje dziecku zasadę wzajemności w relacji. Mówi: „tylko ja mogę ci tak pomóc”, „ja dochowam wierności, wiesz przecież, że to co nas łączy jest czymś wyjątkowym”.

Kieruje jego uwagę na ciało, stopniowo uczy je obserwowania swego ciała – pokazuje zachowania seksualne pytając „Dotykałeś siebie kiedykolwiek?” lub opowiadając porównuje: „gdy byłem w Twoim wieku przez przypadek dotknąłem swoich intymnych miejsc- to było dziwne uczucie”.

Powoli uwodziciel oswaja dziecko z kolejnym etapem zmierzającym do wykorzystania - kieruje rozmowę na wyobrażenie spotkania w rzeczywistości. Sugeruje, ciągle bez nacisku - „może się kiedy spotkamy, kiedyś w przyszłości, wtedy dopiero będziesz mógł zobaczyć jak bardzo mi na Tobie zależy, jak bardzo cię kocham” albo „może wtedy mogłabyś dla mnie zrobić zdjęcie siebie, takiej prawdziwej siebie, może wtedy, gdy siebie dotykasz…”.

Taka intymna atmosfera oznaczać może dla dziecka bliskość. Rozmowy seksualne są stałym elementem związku wirtualnego między dzieckiem a dorosłym, pedofil używa tutaj zasady wzajemności- czasem bywa nią masturbacja, której dokonywać ma jedna i druga strona „związku”.

Stąd już tylko krok do zaproszenia dziecka na spotkanie w realnym świecie. Często kończy się ono kontaktem seksualnym z dzieckiem.

Zdarzają się także tacy sprawcy, którzy początkowo zaprzyjaźniają się z dziećmi, nawiązują silną relację, a etap włączania dziecka w aktywność seksualną jest gwałtowny, nagły. Potem zrywają kontakt - być może odpowiada to specyfice gwałtu w realnym świecie.

>>> 2023-12-19 --> id: 900

Nadopiekuńczość

>>> 2023-12-18 --> id: 897

Nadopiekuńczość to nie miłość, a lęk.

Szanowni Rodzice:

• Pamiętajcie, że nadopiekuńczość nigdy nie jest dobra ani dla dziecka, ani dla samych rodziców.
• Wasza nieobecność jest prawdopodobnie tak samo szkodliwa jak Wasza nadopiekuńczość.
• Dzieci do prawidłowego rozwoju powinny znać swoje granice, zatem granice powinny być ustanowione przez rodziców. Naprawdę nie trzeba pakować dzieciom tornistrów, płacić pieniędzy za dobre oceny, ani zmuszać dzieci do zabaw, w jakie one nie chcą się bawić.
Dzieci potrzebują domowych rytuałów i zaangażowania w życie domowe. Im bardziej życie nieprzewidywalne jest na zewnątrz, tym bardziej stabilne powinno być w domu.

Źródła: www.dbamomojzasieg.pl